توی این دنیایی که هیچکس اهمیت نمیده
من اهمیت میدم.
کلی حرف دارم
که نمی دانم چجوری بگم🙃
یعنی کسی هم حرف من را می فهمه؟
یا همه همینطوری شانسی جوابمو میدهند؟
ملانی مارتیزن یک آهنگ داره که می گه:
the normals they make me afraid
معمولی ها من را می ترتسانند
and the craziest the make me feel sane(یا شاید هم safe)
و دیوانه ترین ها حس صانعی بهم میدهند (یا شاید هم امنیت)
حد اقل با آهنگ play date خیلی حس نمی گیرم
توی آلیس سرزمین عجایب یک جاش گربه می گفت:
«ما همه اینجا دیوانه هستیم »
و آلیس جواب میداد:« ولی من نمی خواهم پیش آدم های دیوانه باشم»
«ولی تو هم دیوانه ای»
«نه اینطور نیست»
«پس چجوری الا اینجایی»
... کنار من
من گربه تو هم آلیس
چه کیفی میده🙃🫗
یکلحظه فقط یکلحظه به مغزت فشار بیار ببین چی داری می گی؟
مرض داری یا واقعا نمی فهمی؟
خدای من..
خدای من...
یکی توی زندگی من نیست یکم به حرفهاش فکر کنه؟
«چیه دلت دعوا می خواد؟»
نه عزیزم
ااین سوالیه که من باید از تو بپرسم
منی که همش فقط می خندم، اونهم مثل مست کرده ها...
چرا همه ی اینها اینقدر گیج کننده است 😁🤣
یک حسی دارم انگار رسما دیگه دیوانه شدم 🎈
ازت خواهش میکنم...
یا حداقل یکجوری خودت را خوشحال کن
ازت خواهش می کنم